La Problemoj De Esperantistaj Hobiistoj

Mi ĵus legis komenton metis sur mia paĝo “What IS All This?”, kaj ne komprenas la kialon malantaŭ ĝi.

La komento diris ke la angla estas pli bona ol esperanto, kaj ke la angla estas la vera internacia lingvo, kaj ke la verkisto esperas ke la angla estonte anstataŭos ĉiujn lingvojn. Kaj la verkisto ne estas denaska anglaparolanto. Li skribis ke esperanto estas stulta lingvo, kiun neniu volas koni.

Mi legis tiujn argumentojn antaŭe, kaj ne komprenas la kialon por ili. Kio estas la problemo kun esperanto tiel, kiel hobio?

Mia respondo estis ke la argumentoj estas la samaj tiel, kiel se mi trovus ke li povas ludi la pianon. Tiam, mi demandus, “Kial vi ludas la pianon? Kial vi ne lernas ludi la gitaron? La gitaro estas pli bona ol la piano. Pli homoj ludas la gitaron ol la piano. Gitaroj estas pli porteblaj ol pianoj…” Ktp.

La argumentoj estas stultaj tiam, kiam ni parolas pri gitaroj kaj pianoj. La argumentoj estas simile stultaj tiam, kiam ni parolas pri esperanto kaj aliaj lingvoj. Kial iuj homoj havas tiom problemojn kun la hobioj de aliaj homoj?

Mi libere konfesas ke mi estas pli raŭmistema ol finvenkistema. Laŭ mi, esperanto estas amuza aktiveco, kaj mi ĝuas lerni, skribi, kaj paroli ĝin. Kun esperanto, mi sentas ke mi estas vere multlingvulo. Mi ĝuas renkonti interrete aliajn homojn de aliaj partoj de la mondo, kaj parolas kun ili senmalfacile. Esperanto estas bonekzerco por la menso. Kio malĝustas kun tio? Se esperanto neniam iĝos la tutmondlingvon, kial mi zorgus? Kompreneble, se esperanto iĝos tiel, mi plene subtenos ĝin. Sed, se ne… Estos ankaŭ bone. Mi ricevas tion, kion mi volas de esperanto, nun.

Do, mi opinias ke tiuj, kiuj amas la anglan, devus lerni la anglan. Mi havas ne problemojn kun ili, aŭ iliaj celoj. Mi nur petas ke ili respektus miajn hobiojn – por mi lerni esperanton ne devus esti problemon por ili.