Lunĉo

Ĉe mia laborejo, ni daŭras ripari la etajn problemojn en nia nova programo.  Ĉiuj ŝajnas feliĉi kun la programo, kaj multe da niaj “riparoj” estas la aldono de novaj trajtoj (kvankam iom estas veraj riparoj).

Hieraŭ, mia teamo kaj mi manĝis lunĉon kun la eksprojektestro pri kiu mi skribis antaŭafiŝe.  Ŝi ankoraŭ diras ke ŝi feliĉas ke ŝi maldungiĝis, kaj mi kredas al ŝi – veras ke ŝi malfeliĉis tie dum multaj jaroj (kvankam ŝi estas kutime gajema, tial ni vere ne sciis kiom).

Ŝi diris ke ŝi parolis kun multaj aliaj ekslaboristoj el mia kompanio, kaj ŝi diris ke ĉiuj ankaŭ feliĉas.  Mi komprenas.  La kompanio ŝanĝiĝis multe dum la pasintaj kelkaj jaroj, kaj iuj ne ŝatas la ŝanĝojn.  Ĝis nun, mi ne ŝatas iom da la ŝanĝoj ankaŭ, sed la plejparto de ili ne influas al mi multe.  Do, mi restas tie nuntempe.