96 Jaroj

Mi forgesis mencii, en mia lasta afiŝo, unu aferon, kiu menciindas.  La 12an de aprilo, mia patro atingis 96 jarojn.

Li naskiĝis dum la jaro kiu komencis La Unuan Mondmiliton.  Li havis multajn aventurojn trans la okcidenta marbordo de Usono (plejparte en La Granda Pacifika Nordokcidento), dum lia vivo.  Li instruis la anglan al la aleŭtanoj en Alasko, estis ĵurnala raportisto en Los Angeles, skribis multajn nefikciajn librojn por la eldonisto Harper & Row, prenis sian familion al Aŭstralio (kaj reen), kaj multaj aliaj aferoj.

Nuntempe, promenado malfacilas por li, sed alikaze li plene bonsanas.  Lia fratino havas 95 jarojn, kaj ankoraŭ vivas, kaj ambaŭ el iliaj gepatroj (miaj geavoj) atingis pli ol 90 jaroj.  Li trinkis alkoholon kaj fumis pipon dum sia tuta vivo, sed tiu verŝajne ne gravis.  Mi opinias ke lia flanko de la familio estas tre longvivema (kontraŭe, la flanko de mia patrino ne tielas;  miaj tiuflankaj geavoj apenaŭ atingis iliajn 80ajn jarojn, kaj mia patrino atingis nur 67).

Li loĝas sufiĉe for de mi ke mi ne povis veturi al li dum la 12a.  Do, mi telefonis kaj tiel donis al li miajn bondezirojn.  Espereble, mi vidis lin pli malfrue ĉi-monate (aŭ frue dum la sekva).

Vidu La 14an

Nu, estas denove la 14a de la monato, kaj mi devas provi daŭri la modelon de la antaŭaj kelkaj monatoj, kaj afiŝi nur dum la 14a.

Mi ŝanĝis la bildon je mia taglibro!  Se vi legas ĉi tiun per RSS, vi ne povas vidi ĝin, sed ĝi estas tre bela, printempa, bildo.  Mi koncedas ke tiu ne estas grava novaĵo, sed ĝi estis la plej bona, kiun mi povis fari.  Nenio okazas, dum tiuj tagoj.  Ĉe mia laborejo, ni finis skribi nian aktualan projekton, kaj ne povas jam komenci la provadon.  Do, ni nuntempe havas malmultajn aferojn fari, kaj mi enuas.  La vetero estas pli bona ol antaŭe, sed ankoraŭ ne estas verdire bona (ne malvarma, sed pluvoplena), do estas ankoraŭ nenion fari ekstere.

Ne bona afiŝo, mi konas.  Sed, estas la 14a…