Wikileaks

Mi ne scias kion pensi pri Wikileaks.

Unuflanke, mi kredas ke iom da registara informo devas sekreti.  Certe, maldaŭra informo pri militaj aŭ policaj agadoj devas sekreti ĝis la agadoj finiĝas.  Informo kiu vere endanĝerigas homojn se la informo publikiĝas devas resti sekreta, ĝis la informo ne plu danĝeras.

Aliflanke, la plejparto de registara informo (eble ĉiu registara informo) ne devas sekreti ĉiam.  Iu informo pri kiu homoj opinias ke ĝi neniam devas malkovriĝi… eble la subjekto de tiu informo neniam devas fariĝi.

La dua flanko estas, mi kredas, la valoro de Wikileaks.  Registaroj iam faras aferojn kiuj senmoralas aŭ senleĝas.  Certe, la usona registaro estas ne escepto.  Evidente, la homoj kiuj kaŭzas/subtenas tiajn agojn volu ke informo pri iliaj agoj sekretas.  Senfine.  Sed, se la registoj kredas ke iliaj senmoralaj aŭ senleĝaj agoj malkovriĝos, eble ili ne tiel faras.  Tamen, iom da homoj volos pligrandigi la sekretemon de iliaj organizoj – sed ju pli sekretema iĝos organizoj, des malpli efikaj ili iĝos.  Tiu ankaŭ bonas.  Ambaŭkaze, organizoj perdas sian povon agi malbone.

La unua flanko estas, mi kredas, la malforto de Wikileaks.  La ekvilibro inter likante informo kiu endanĝerigas homojn, kaj informo kiun la publiko devas scii kontraŭ la registara volo, estas malfacile ĝuste juĝi.  Mi ne volas fari!  Do… kiu povas?  Julian Assange?  Nu, iu jesas, iu neas.  Mi ne scias (kvankam mi iretas neen).

Ĝis nun, tamen, eĉ Julian Assange ankaŭ ne jesis.  Fakte, Wikileaks nur donis iliajn “likojn” al kelkaj ĵurnaloj, kaj ne publike eldonis iun ajn, kiun la ĵurnaloj ne eldonis unue.  Do, Wikileaks ne publikigis iun ajn unue, kaj tiel ne decidis kion estis danĝera aŭ ne, sed anstataŭe lasis la decidon al la ĵurnal(ist)oj.  Mi opinias ke tio estas la ĝusta decido.

Evidente, la usona registaro malakordas kun mi.

Mi opinias ke ĉiu registara informo devas finfine publikiĝi, kaj tio devas okazi dum la plej frua ebla tempo.

Varmas Kaj Malsekas

Kvankam hodiaŭ estas preskaŭ la mezo de decembro, la vetero strangas nevintre.

Tra la mezo de Usono, oni havas multan neĝon kaj tre malvarman veteron.  Lastan semajnfinon, en Minneapolis, parto de la tegmento de la Metrodome (sporta areno) proneĝe disfalis.  Minneapolis havas multan sperton rilate al neĝo, sed (laŭ la novaĵistoj) kaj dum kaj tujpost la ŝtormo, la urbo preskaŭ tute fermiĝis.

Virino, kiun mi konas en San Diego, diris al mi ke la temperaturo tie estis pli ol 90F / 32C dum la semajnfino!  Tio tre strangas dum ĉi tiu parto de la jaro.  Kaj, ĉi tie en Oregono, hodiaŭ la temperaturo estis preskaŭ 60F / 15C.

Ne neĝo por ni! Tre bone, laŭ mi.

Pluvas ege ĉi tie, tamen.  Tute tra la semajnfino, kaj hodiaŭ, pluvegis.  La televidila veterprognozisto diris ke la ĉi-nokta pluvo tiom egos ke ĝi eble prosone vekos nin!  Eeeee!  Laŭ mi, pluvo ne tiel malbonas kiel neĝo, tamen, krom se ĝi inundiĝas.  Inundado estas danĝero, kaj iom da niaj riveroj kaj riveretoj ofte inundiĝas kiam ni ricevas tiom da pluvego kiel ni lastatempe ricevis, kaj baldaŭ ricevos.  Mi esperas ke iu ajn venonta inundo ne troos.

Santesta Rezulto

Hodiaŭ mi havis rendevuon ĉe la malsanulejo por santesto, rilate al mia sanĝeno dum oktobro.  Mi ne diris al vi la detalojn de la santesto, sed mi feliĉas raporti ke mia sanĝeno ne tiom gravas kiel ni pensis.  Kaj mia patro kaj patrino havis kanceron (kiu mortigis mian patrinon, kvankam mia patro ankoraŭ vivas kun preskaŭ 97 jaroj), kaj tiu sanĝeno montris similajn simptomojn, do mi timis ke mi ankaŭ eble havis la saman problemon.

Sed ne.  Mi ne havas kanceron.

La sanĝeno kiun mi havas ne foriros – mi havos ĝin ĉiam – sed mi povas regi ĝin per dietŝanĝo, kaj mi ne bezonos kirurgion.  Fakte, la ĝeno tre ordinaras, kaj la plejmulto el homoj evoluos ĝin dum iliaj vivdaŭroj kaj neniam rimarkos.  Mi estas unu el la malbonŝanculoj kiuj rimarkas ĝin.  Jej!  Sed… ĝi povus esti multe pli malbona, kaj ne estas.  Do, mi konsideras min ne esti tro malbonŝanca.

La santesto ne tre amuzis, kaj daŭris kelkhore, sed, eĉ tiele, mi opinias ke hodiaŭ estis bontago.